เส้นทางท่องเที่ยว ถนนทรงวาด ท่าน้ำราชวงศ์ ย่านเยาวราช แหล่งการค้าเก่าแก่ และวัฒนธรรม ไทย จีน อิสลาม

        ครั้งนี้แอดมินอ้อมพาทัวร์ ได้มีโอกาสออกเดินมาร่อยรอยของวันวานย่านเยาวราช โดยเป้าหมายคือเส้นทางย่านการค้าที่เก่าแก่แห่งหนึ่ง นั้นคือ “ถนนทรงวาด”... คนพร้อม! กล้องพร้อม! เราออกไปลุยกันเลยค่ะ

        เรื่องราวของถนนทรงวาดเกิดขึ้นในสมัย พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว(รัชกาลที่ 5) โปดเกล้า ให้ตัดถนนทรงวาดขึ้นภายหลังจากเหตุการณ์ไฟไหม้ครั้งใหญ่ในย่านสำเพ็ง ถือเป็นถนนที่มีความสำคัญด้านการค้าในย่านนี้ ตลอดถนนมีตรอกซอยสู่ท่าเรือกลไฟที่เดินทางไปมาระหว่างพระนคร ชลบุรี บ้านดอน จังหวัดสุราษฎร์ธานี และท่าจอดเรือใบบรรทุกสิ่งของขึ้นล่องไปหัวเมืองชายทะเล จึงเป็นย่านขนส่งสินค้า อาหารทะเลและสมุนไพรเครื่องเทศที่สำคัญในพระนคร

        อาคารทั้งสองฝั่งถนนทรงวาดถูกสร้างขึ้นเป็นที่ตั้งของบริษัทห้างร้าน โดยเป็นตึกแถวยุคแรกของพระนคร ฝั่งริมแม่น้ำเป็นตึก ๓ ชั้น อย่างสวยงามมีหน้าบันโค้งประดับลายปูนปั้น แต่งขอบหน้าต่างเป็นซุ้มโค้งกลมประดับด้วยลายปูนปั้น ตรงข้ามกันเป็นตึก ๒ ชั้น ประดับปูนปั้นเป็นรูปเถาดอกไม้และผลไม้หลายชนิดมีเสาแต่งเป็นแบบคอรินเทียนประยุกต์ ซุ้มหน้าต่างรูปโค้งกรุกระจกสีตามแนวกรอบอย่างสวยงาม ตามาชมรีวิวกันได้เลยนะคร๊าบบบ..☺

        ถนนทรงวาด เส้นทางนี้เริ่มต้นที่ บริเวณท่าน้ำราชวงศ์ค่ะ การเข้าถึงซึ่งพื้นที่ในเขตชุมชนจากถนนทรงวาด ทะลุสู่ถนนเยาวราชนั้น จะประกอบด้วยตรอก ซอก ซอย จำนวนมาก ซึ่งทำให้อาคารทุกหลังมีเส้นทางผ่านเชื่อมถึงกัน และทำให้ชุมชนนี้มีลักษณะเป็น Complex city ที่เบียดอัดกิจกรรมทางสังคม และวัฒนธรรมไว้ภายในพื้นที่เดียว ภาพนี้คือหัวมุมถนนทรงวาดพอดีหากใครข้ามเรือตรงท่าน้ำราชวงศ์หรือจะนั่งสาย 204 ก็ได้นะคะ

        เมื่อเราเข้ามาภายในถนนทรงวาดแล้ว จะเริ่มเห็นมีการค้าขายและมีผู้คนสัญจรผ่านไปมาถนนเส้นนี้ตลอดทั้งวัน

        เข้ามาเพียงนิดเดียวก็เจอร้านขายของแห้ง เช่น หอม กระเทียม พริกแห้ง เตรียมพร้อมที่จะจำหน่ายแล้วละ

        เดินมาทางด้านซ้ายมือเราก็จะพบกับร้านขายของใช้สังกะสี ปิ่นโต ถาด จานข้าว ชาม ช้อน  ตั้งโชว์อยู่หน้าร้าน ถือว่ายุคสมัยนี้หลายๆท่านอาจจะไม่เคยได้ใช้แล้ว แต่ที่ถนนทรงวาดยังมีให้ได้รับชมกันอยู่

       มุ่งหน้ามาเกือบจะกึ่งกลางความยาวของถนนสายนี้เราก็พบกับศาลเจ้าใหญ่ ที่ตั้งเด่นเป็นสง่า ศาลเจ้าแห่งนี้มีชื่อว่า "ศาลเจ้าเล่าปุนเถ้ากง" ศาลเจ้าที่มีอายุหลายร้อยปี ซึ่งมีฐานะเป็นศูนย์รวมทางจิตใจและพิธีกรรมประเพณีของชาวชุมชนย่านนี้  อ่านรีวิวเพิ่มเติมต่อได้ที่นี่ คลิก

        ตึกเก่าย่านถนนทรงวาด สภาพแวดล้อมโดยทั่วไปของอาคารบ้านเรือนบนถนนทรงวาด ยังคงทิ้งร่องรอยความรุ่งเรืองเมื่อครั้งอดีตไว้ให้ได้คนรุ่นหลังได้ศึกษา

แม้อาคารอาจจะมาความเปลี่ยนแปลงไปบ้าง แต่ก็ยังคงทิ้งกลิ่นไอของอดีตไว้

มัสยิดหลวงโกชา อิศหาก 

        ก่อตั้งโดยหลวงโกชา อิศหาก (เกิด บิลอับดุลลาห์) บุตรของพ่อค้าชาวไทรบุรี หลวงโกชา อิศหาก เข้ารับราชการในตำแหน่งกรมท่าขวาล่ามมาลายู ทำหน้าที่ติดต่อค้าขายและรับเครื่องราชบรรณาการต้นไม้เงิน ต้นไม้ทอง จากประเทศราชทางแหลมมาลายู รวมทั้งเป็นล่ามในการเจรจาระหว่างคณะทูตและราชสำนักสยาม  หลวงโกชาฯ เป็นที่รู้จักคุ้นเคยกับบรรดาพ่อค้าชาวต่างชาติที่นับถือศาสนาอิสลามที่เข้ามาติดต่อค้าขายในประเทศเนื่องจากในขณะนั้นบริเวณนี้ไม่มีมัสยิด การเดินทางไปประกอบศาสนกิจไม่สะดวกนักจึงได้จัดสรรที่ดินประมาณ ๒ ไร่ สร้างมัสยิดให้บรรดาพ่อค้าเหล่านี้ใช้เป็นที่ประกอบศาสนกิจ ในการก่อสร้างได้เกณฑ์ลูกหลานให้ช่วยกันขนอิฐและหินจากตึกเก่าของท่านทางฝั่งธนบุรีโดยสร้างเป็นอาคารแบบยุโรปซึ่งเป็นที่นิยมกันในสมัยนั้น เมื่อการก่อสร้างแล้วเสร็จจึงได้เปิดให้ศาสนิกทั่วไปมาประกอบพิธีกรรมได้

        บรรยากาศที่มัสยิด เงียบมากๆ เรากำลังจะออกเดินไปต่อ เหลือบตาไปเห็นเจ้าเหมียวออกมาต้อนรับ 555++  แอดมินอ้อมอดใจไม่ไหวเลยต้องขอเก็บภาพความน่ารักของเจ้าสองตัวนี้มาฝาก

        ตึก ๒ ชั้น ประดับปูนปั้นเป็นรูปเถาดอกไม้และผลไม้หลายชนิดมีเสาแต่งเป็นแบบคอรินเทียนประยุกต์ ซุ้มหน้าต่างรูปโค้งกรุกระจกสีตามแนวกรอบอย่างสวยงาม 

        Wow..!! เดินมาเรื่อยของถนนทรงวาดแอดมินก็พบกับ งาน“บุกรุก” สตรีทอาร์ต ( BUKRUK Street Art ) ผลงานของ Roa ศิลปินเบลเยียม ที่วาดกันสดๆไม่มีการร่างแบบด้วย สุดยอด...

อีกหนึ่งผลงานของ Aryz ศิลปินชาวสเปน เหมือนจะเป็นภาพรถจักรยาน

        เดินมาเรื่อยๆจนมาถึงหน้าวัดปทุมคงคาราชวรวิหารแล้วละค่ะ วัดนี้เป็นพระอารามหลวงชั้นโท ชนิดราชวรวิหาร เดิมชื่อวัด “สำเพ็ง” ตามชื่อถนนที่วัดตั้งอยู่ คือถนนสำเพ็ง ต่อมาในรัชกาลที่ ๑ พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก พระราชทานนามใหม่ว่า “วัดปทุมคงคา” ปัจจุบันตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยา ฝั่งพระนคร ถนนทรงวาดติดต่อกับถนนสำเพ็ง  อ่านรีวิวเพิ่มเติมต่อได้ที่นี่ คลิก

        บริเวณหน้าวัดปทุมคงคาราชวรวิหารมองหันหลังกลับไป ภาพบ้านเรือนสมัยเก่าบวกกับผลงานสตรีทอาร์ตของศิลปินสาว Aitch ชาวโรมาเนีย มองดูแล้วทุกอย่างช่างผสมผสานกันได้อย่างลงตัว

        ร้านประดิษฐ์และจำหน่ายถังไม้ เป็นงานฝีมือที่ยังคงวิธีดั้งเดิมในการผลิตด้วยมือยังพบได้ที่ถนนทรงวาด ปัจจุบันได้เป็นผลิตภัณฑ์ OTOP ของเขตสัมพันธวงศ์อีกด้วยละค่ะ 

        วันนี้อากาศไม่ค่อยร้อนแถมมีฝนตกปรอยๆด้วยซ้ำเลยเดินเพลินๆมาถึง "ศาลเจ้าโจวซือกง" ย่านตลาดน้อย  พอคิดขึ้นได้ โอ้โห! เราเดินมาได้ไงนี่ ดมยาดมแพ็บ! @;@  อ่านรีวิวศาลเจ้าโจวซือกงเพิ่มเติมต่อได้ที่นี่ คลิก 

        ย่านตลาดน้อย ย่านนี้เป็นแหล่งศูนย์รวมร้านค้าอะไหล่เครื่องยนต์เก่า ถือว่ามีอยู่จำนวนมากเลยทีเดียวค่ะ  แอดมินอ้อมขอจบทริปเดินเที่ยวถนนทรงวาดไว้ตรงนี้เลยละกันนะคะ แล้วพบกันในรีวิวครั้งต่อไปนะคร้าาาา บั๊ยย.. ♥

๐ วงเวียนโอเดียน ย่านเยาวราช  ในวโรกาสที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ทรงเจริญพระชนมพรรษา ครบ ๖ รอบ ในปี พ.ศ. ๒๕๔๒

๐ วัดไตรมิตรวราราม วรวิหาร (วัดสามจีน)  หลวงพ่อทองคำ” นี้เป็นพระพุทธรูปที่โดดเด่นและมีชื่อเสียงของวัดไตรมิตร เนื่องจากเป็นพระพุทธรูปทองคำองค์แรกของไทย

๐ ศาลเจ้าเซียงกง (เซียนกง)  สร้างขึ้นเมื่อรัชสมัยเสียนฟงปีที่ 4 แห่งราชวงศ์ชิง (พ.ศ. 2397 หรือ ค.ศ. 1854 ) ชาวฮกเกี้ยนได้นำรูปปั้นของท่านจากมณฑลฮกเกี้ยน

ร้านเจ๊เบญโอเดี้ยน ก๋วยเตี๋ยวผัดงี่เง่า

ห้องอาหารพี่ซิน (บะหมี่-อาหารตามสั่ง)

ร้านนี้เปิดขายมา 40 กว่าปีแล้วอาหารขึ้นชื่อของที่นี่ที่มาแล้วต้องสั่งเลย คือ "ก๋วยเตี๋ยวผัดงี่เง่า" 

ร้านตามสั่งแบบติดแอร์ ราคาถูกแต่ละจานราว40-60บาทโดยประมาณ ลูกค้ามีทั้งพนักงาน ชาวบ้าน

ร้านคงประเสริฐ สุกี้น้ำ เนื้อแกะตุ๋น ข้าวสตูหมูแดง 

 ร้านข้าวมันไก่ ตรอกโรงหมู (เจ้าเก่า)  

สุกี้น้ำหมูชามนี้ ขอบอกว่าอร่อยเด็ดมากกก หมูนุ่มสุดๆ ผักก็สดกรอบ น้ำซุปก็มีไข่ผสมอยู่มากเลย

ข้าวมันไก่ที่ร้านไม่มีอะไรมาก แค่ใส่ใจในรายละเอียดและวัตถุดิบส่วนใหญ่ที่จะไปเลือกซื้อกันเอง